Roadtrip over het Zuider Eiland
2 april 2018 - Het Veld, Nederland
Hallo allemaal,
Hier is weer een nieuwe reisblog voor jullie. Het gaat over onze roadtrip op het Zuider eiland.
Na Wellington, hebben we met de boot de overtocht gemaakt naar Picton. Hier hebben we een paar wandelingen rond de haven gedaan. We zijn ook op bezoek geweest bij Lynne, daar heb ik een tijdje samen met Silke bij in huis gewoond. Zij woont in Renwick, dat ligt vlakbij Picton. Het was gezellig om haar weer te zien en even bij te praten. Na een paar nachtjes in Picton zijn we doorgereisd naar Motueka. Daar verbleven we in een ruim appartement met drie slaapkamers. Het is maar een klein dorpje, dus er was niet heel veel te doen. Ik heb met pa langs het strand gewandeld door een soort natuurpark. Ik vind het leuk dat we ook regelmatig in de wat kleinere dorpjes verblijven, omdat daar ook genoeg moois te zien en te beleven is. Daarnaast is het ook wat minder toeristisch en dus rustiger. De lokale mensen zijn erg vriendelijk en willen je altijd wel helpen.
Vanuit Motueka zijn we op tijd vertrokken naar Kaiteriteri. Daar hebben we een boottour geboekt naar het Nationaal Abel Tasman Park. We hebben een mooie wandeling gemaakt door het Nationaal Park. Hierna zijn we naar Westport vertrokken, dit ligt aan de Westkust. We hebben een dagtour geboekt om glowwormen te gaan bekijken. Het was erg rustig, hierdoor hadden we een privé gids. We zijn met een busje richting de grotten vertrokken en daar zijn we met een schattig stoomtreintje naar het begin van de grot gereden. Hier moesten we een paar honderd treden bestijgen, voordat we bij de ingang van de grot aankwamen. We hadden een leuke en enthousiaste gids. Hij vertelde vol passie over de grotten en de glowwormen. Mooi en bijzonder om door zo'n grot heen te lopen. Af en toe was het wel flink bukken voor ons, lange mensen hè! Ook mooi om te zien hoe deze grotten door de natuur zelf zijn gecreëerd en worden beïnvloed. Aan het einde van de tocht kwamen we uit bij een waterval en zagen we weer zonlicht. We droegen allemaal een helm en een hoofdlamp, dat was maar goed ook want we hebben vaak genoeg ons hoofd gestoten haha! We hebben onze hoofdlampen ook een paar keer uit gedaan in de grot, maar dan is het echt pikdonker en zie je letterlijk geen hand voor ogen. We hebben natuurlijk ook de gloeiwormen gezien. Het is net of je naar een lucht vol met lichtblauwe sterren kijkt, maar dan in een grot. Heel erg mooi om te zien.
Vanuit Westport zijn we verder langs de Westkust naar beneden gegaan. Onderweg hebben we Cape Foulwind gelopen, een route die langs het strand gaat en waarbij je zeehonden met jongen kunt bewonderen. We hebben de auto geparkeerd en zijn toen naar het eindpunt gelopen. Daar aangekomen moesten we weer terug naar onze auto zien te komen. Hoe moest dat nou? Er was net een Japans meisje aangekomen met haar auto. Dus wij vroegen of ze Cape Foulwind ging lopen, dat was inderdaad haar plan. Wij vertelden haar dat wij hem net hadden gelopen en dat we nu weer terug moesten naar onze auto. Of we haar auto mochten lenen, zodat we terug konden rijden naar ons beginpunt en zodat zij haar auto daar weer kon oppikken. Dat was goed, echt geweldig! Dit zijn dingen die tegenwoordig weinig meer gebeuren volgens mij. Even telefoonnummers uitgewisseld en gaan met die banaan! We hebben de auto op ons beginpunt achter gelaten en de autosleutels in de bumper verstopt. Nog een handje met snoep op de stoel gelegd als bedankje en weer vertrokken. Later een berichtje ontvangen dat ze haar auto had gevonden en ze bedankte ons voor de snoepjes. Zo'n leuke ervaring, als wildvreemde mensen je blindelings vertrouwen. Onze dag was weer helemaal goed! Zij blij, wij blij.
We zijn doorgereden richting Franz Josef. Onderweg zijn we gestopt bij The Pancake Rocks. Bij deze rotsen lijkt het net of ze bestaan uit een stapel pannenkoeken. Het is een opeenstapeling van platte ronde stenen. Er loopt een pad langs de rotsen waarbij je weer geweldige uitzichten hebt over de zee. We zijn een paar dagen in Franz Josef gebleven. Gelukkig hadden we zonnig weer, aangezien het normaal gesproken veel regent in die plaats. De volgende dag zijn we 's middags naar Lake Matheson gegaan, daar ben ik al eerder geweest ook. Daar zie je bij helder weer een perfecte weerspiegeling van de bergen en de zon in het meer. Nu konden we dat helaas niet zien, maar we hebben een mooie wandeling gemaakt om het meer. De perfecte reflectie in het meer kun je alleen zien als je er vroeg in de ochtend komt. Het was wel prachtig zonnig weer, dus zeker de moeite waard!
We zijn vanuit Franz Josef vertrokken naar Makarore. Een heel klein plaatsje in de middle of nowhere en het telt in totaal maar vijftig inwoners. We hadden een huisje half op de berg gehuurd, wat een rust en prachtige omgeving. Er zat een hele grote tuin bij met daar omheen schapen, lammetjes, eenden en koeien. We zijn daar één nachtje gebleven, dat was ook wel weer genoeg, want er was daar verder ook niks te beleven. Wel zijn we daar helemaal tot rust gekomen en hebben we de open haard lekker opgestookt. De volgende bestemming was Cromwell, daar hebben we lunch gehaald bij een kleine bakkerij waarvan de Nederlandse eigenaar veertig jaar terug is geëmigreerd naar Nieuw-Zeeland. Daar kwamen we speciaal om de cromnut te eten, helaas is deze lekkernij hier razend populair en waren ze uitverkocht. Het is een combinatie van een donut en een croissant, vandaar de naam cromnut. We hebben dus noodgedwongen een andere zoete lekkernij uitgekozen. Het smaakte goed! We zijn toen doorgereden naar Wanaka en hebben de beroemde Wanaka Tree bezocht. Verder hebben we wat rondgelopen en langs het meer gewandeld. Hier zagen we heel wat eendenmoeders met hun kuikens zwemmen. Heerlijk om te zien dat het lente wordt. De volgende stop was Queenstown, één van mijn favoriete plaatsjes in Nieuw-Zeeland. Daar hebben we natuurlijk de beroemde Fergburger gegeten, echt genieten! De volgende dag zijn we met een oude stoomboot naar een boerderij gevaren. Daar hebben we herten, schapen en koeien gevoerd. Ik heb ook nog de fles gegeven aan een klein lammetje. Daarna was het tijd voor een heerlijke high tea in de prachtige tuin die volop in bloei stond. Na onze high tea in de zon konden we zien hoe een schaap geschoren werd en hoe ze schapen bijeen drijven met behulp van honden. Het was een leuke dag met volop zon. Die avond hebben we nog een biefstukje gegeten en zijn we terug gegaan naar ons huisje.
Vanuit Queenstown zijn we naar Invercargill gereden, helemaal in het Zuiden van Nieuw-Zeeland. We zijn de volgende dag naar Edendale gegaan om bij Triflor te gaan kijken. Daar hebben we een rondleiding gekregen van een collega van mam. Die was daar om tulpen te selecteren. Het was een interessant en middagvullend programma. Gelukkig waren er nog een paar velden waar de tulpen nog niet gekopt waren, zo hebben we nog wat mooie foto's kunnen maken. We hebben ook gezien waar ze pioenrozen kweken. Dat wist ik helemaal niet, dat ze dat ook deden. Een leerzame middag zo. Hierna zijn we vertrokken richting Dunedin. Hier hebben we Baldwin Street bezocht, de steilste straat ter Wereld. Hier zijn we helemaal naar boven gelopen en dat was nog een hele klim! Halverwege en bovenaan natuurlijk even wat foto's gemaakt. Verder hebben we door Dunedin gelopen en de mooie streetart bewonderd. We zijn ook nog een dagje met de trein gegaan. Dat was een treinrit van vier uur waarbij we door de bergen reden en prachtige uitzichten zagen. We hebben veel rivieren, schapen en wilde berggeiten gezien. Een mooie treinrit en ook gunstig voor ons omdat het een regenachtige dag was. Zo konden we droog vanuit de trein genieten van de prachtige ruige natuur.
Na Dunedin zijn we richting Mount Cook gegaan. Helaas regende het bijna de hele dag. We zijn wel naar Mount Cook gereden en zijn daar toen wat gaan eten in een restaurantje om weer even op te warmen. Vlakbij Mount Cook viel er namelijk natte sneeuw naar beneden en lag de temperatuur net onder nul. We hebben er dus helaas niet kunnen wandelen doordat het weer zo slecht was. We hebben er nog wel het Visitor Centre bezocht, dat was een soort museum over Mount Cook en de omgeving. We zijn terug nog even gestopt bij een zalmkwekerij en hebben daar de vissen gevoerd. Nu weet ik dus ook hoe levende zalm eruit ziet, haha!
Na Mount Cook zijn we aangekomen bij Lake Tekapo, een klein dorpje gelegen aan een prachtig meer met op de achtergrond besneeuwde bergtoppen. Gelukkig was toen de zon weer gaan schijnen en konden we daardoor mooie foto's maken. De tweede bestemming voor die dag was Geraldine, daar hebben we twee nachten in een huisje geslapen. Vanuit Geraldine zijn we nog een dagje naar Timaru gegaan, daar hebben we wat geshopt en gegeten.
Na Geraldine was het alweer tijd voor onze eindbestemming: Christchurch. In Christchurch hebben we vooral de ramptoerist uitgehangen en hebben we de schade van de laatste aardbeving gezien. We zijn bij het Oranje Café bitterballen, frikandellen en patat gaan eten. Een leuke zaak waar je veel Nederlands eten en Nederlandse producten kunt kopen zoals oliebollenmix, zoute haring, drop, zaanse mayo en stroopwafels. Voor mijn familie zat de vakantie in Nieuw-Zeeland er weer op en ik vloog weer terug naar Auckland om daar werk te zoeken. Ik had mijn vlucht naar Auckland op dezelfde dag geboekt, zodat we gewoon samen naar het vliegveld konden gaan. We hebben afscheid genomen en ik had ook wel weer zin om mijn vrienden in Auckland terug te zien. Ik zat weer in hetzelfde hostel als dat ik eerder ook had gezeten. Het was leuk om iedereen weer terug te zien, al was het niet meer hetzelfde als daarvoor. Veel mensen waren inmiddels vertrokken en weer verder gaan reizen waardoor het redelijk rustig was. Gelukkig waren er nog wel wat bekenden gebleven waardoor het voelde als thuiskomen. Het was mijn doel om zo snel mogelijk werk te vinden omdat mijn visum acht weken later al zou verlopen. Ik ben ruim een week na mijn terugkomst begonnen bij een steakrestaurant in Auckland. Het restaurant lag op vijf minuten lopen vanaf mijn hostel, ideaal dus! Ik werkte rond de 45 uur per week. Daar heb ik tot net na Kerst gewerkt met een leuk team. De laatste week dat ik in Auckland woonde ben ik bij Anais ingetrokken, een goede vriendin van mij. Zij huurde een kamer in een appartement iets buiten het centrum. We hebben een hele gezellige week gehad en ik was blij dat ik weg kon uit mijn hostel, omdat bijna al mijn vrienden daar al waren vertrokken was het er nogal saai geworden. Met Eerste Kerstdag zijn we naar het strand geweest en 's avonds naar een huisfeestje waar we samen hebben gegeten en gedronken. Tweede Kerstdag moest ik werken en daarna ben ik met een paar collega's naar het Kerstdiner in haar studentenhuis gegaan, dat was een leuke avond.
Op zaterdag 30 december heb ik de bus naar Napier gepakt om daar Oud en Nieuw te vieren met Maggie en Andrea. Die zijn daar gaan werken nadat we elkaarin mijn hostel in Auckland hebben ontmoet. Ik dacht: ik ben nog niet in Napier geweest en ik wil de jaarwisseling vieren met vrienden. We hebben leuke dagen gehad samen: we hebben gekookt, geproost, gewandeld, gegeten en een prachtige vuurwerkshow gezien! Dinsdagochtend ben ik met de bus naar Wellington vertrokken en daar heb ik Chloe en David nog even gezien. We hebben samen wat gegeten en gedronken. Woensdag 3 januari ben ik naar het vliegveld gegaan om mijn vlucht naar Melbourne te halen. Eindelijk was het tijd voor een nieuw avontuur in een nieuw land! Ik had nog een tussenstop op Auckland van een paar uur, maar daarna vloog ik dan eindelijk door naar Australië!
Dit was het voor nu, ik ben nu alweer bijna een maand terug in Nederland. Ik maak mijn reisblog binnenkort af, want jullie zijn mijn verhalen over Australië, Singapore en Thailand nog tegoed van me.
Fijne Paas iedereen en veel leesplezier!
Groetjes vanuit het frisse kikkerlandje.
Liefs Bianca
Hier is weer een nieuwe reisblog voor jullie. Het gaat over onze roadtrip op het Zuider eiland.
Na Wellington, hebben we met de boot de overtocht gemaakt naar Picton. Hier hebben we een paar wandelingen rond de haven gedaan. We zijn ook op bezoek geweest bij Lynne, daar heb ik een tijdje samen met Silke bij in huis gewoond. Zij woont in Renwick, dat ligt vlakbij Picton. Het was gezellig om haar weer te zien en even bij te praten. Na een paar nachtjes in Picton zijn we doorgereisd naar Motueka. Daar verbleven we in een ruim appartement met drie slaapkamers. Het is maar een klein dorpje, dus er was niet heel veel te doen. Ik heb met pa langs het strand gewandeld door een soort natuurpark. Ik vind het leuk dat we ook regelmatig in de wat kleinere dorpjes verblijven, omdat daar ook genoeg moois te zien en te beleven is. Daarnaast is het ook wat minder toeristisch en dus rustiger. De lokale mensen zijn erg vriendelijk en willen je altijd wel helpen.
Vanuit Motueka zijn we op tijd vertrokken naar Kaiteriteri. Daar hebben we een boottour geboekt naar het Nationaal Abel Tasman Park. We hebben een mooie wandeling gemaakt door het Nationaal Park. Hierna zijn we naar Westport vertrokken, dit ligt aan de Westkust. We hebben een dagtour geboekt om glowwormen te gaan bekijken. Het was erg rustig, hierdoor hadden we een privé gids. We zijn met een busje richting de grotten vertrokken en daar zijn we met een schattig stoomtreintje naar het begin van de grot gereden. Hier moesten we een paar honderd treden bestijgen, voordat we bij de ingang van de grot aankwamen. We hadden een leuke en enthousiaste gids. Hij vertelde vol passie over de grotten en de glowwormen. Mooi en bijzonder om door zo'n grot heen te lopen. Af en toe was het wel flink bukken voor ons, lange mensen hè! Ook mooi om te zien hoe deze grotten door de natuur zelf zijn gecreëerd en worden beïnvloed. Aan het einde van de tocht kwamen we uit bij een waterval en zagen we weer zonlicht. We droegen allemaal een helm en een hoofdlamp, dat was maar goed ook want we hebben vaak genoeg ons hoofd gestoten haha! We hebben onze hoofdlampen ook een paar keer uit gedaan in de grot, maar dan is het echt pikdonker en zie je letterlijk geen hand voor ogen. We hebben natuurlijk ook de gloeiwormen gezien. Het is net of je naar een lucht vol met lichtblauwe sterren kijkt, maar dan in een grot. Heel erg mooi om te zien.
Vanuit Westport zijn we verder langs de Westkust naar beneden gegaan. Onderweg hebben we Cape Foulwind gelopen, een route die langs het strand gaat en waarbij je zeehonden met jongen kunt bewonderen. We hebben de auto geparkeerd en zijn toen naar het eindpunt gelopen. Daar aangekomen moesten we weer terug naar onze auto zien te komen. Hoe moest dat nou? Er was net een Japans meisje aangekomen met haar auto. Dus wij vroegen of ze Cape Foulwind ging lopen, dat was inderdaad haar plan. Wij vertelden haar dat wij hem net hadden gelopen en dat we nu weer terug moesten naar onze auto. Of we haar auto mochten lenen, zodat we terug konden rijden naar ons beginpunt en zodat zij haar auto daar weer kon oppikken. Dat was goed, echt geweldig! Dit zijn dingen die tegenwoordig weinig meer gebeuren volgens mij. Even telefoonnummers uitgewisseld en gaan met die banaan! We hebben de auto op ons beginpunt achter gelaten en de autosleutels in de bumper verstopt. Nog een handje met snoep op de stoel gelegd als bedankje en weer vertrokken. Later een berichtje ontvangen dat ze haar auto had gevonden en ze bedankte ons voor de snoepjes. Zo'n leuke ervaring, als wildvreemde mensen je blindelings vertrouwen. Onze dag was weer helemaal goed! Zij blij, wij blij.
We zijn doorgereden richting Franz Josef. Onderweg zijn we gestopt bij The Pancake Rocks. Bij deze rotsen lijkt het net of ze bestaan uit een stapel pannenkoeken. Het is een opeenstapeling van platte ronde stenen. Er loopt een pad langs de rotsen waarbij je weer geweldige uitzichten hebt over de zee. We zijn een paar dagen in Franz Josef gebleven. Gelukkig hadden we zonnig weer, aangezien het normaal gesproken veel regent in die plaats. De volgende dag zijn we 's middags naar Lake Matheson gegaan, daar ben ik al eerder geweest ook. Daar zie je bij helder weer een perfecte weerspiegeling van de bergen en de zon in het meer. Nu konden we dat helaas niet zien, maar we hebben een mooie wandeling gemaakt om het meer. De perfecte reflectie in het meer kun je alleen zien als je er vroeg in de ochtend komt. Het was wel prachtig zonnig weer, dus zeker de moeite waard!
We zijn vanuit Franz Josef vertrokken naar Makarore. Een heel klein plaatsje in de middle of nowhere en het telt in totaal maar vijftig inwoners. We hadden een huisje half op de berg gehuurd, wat een rust en prachtige omgeving. Er zat een hele grote tuin bij met daar omheen schapen, lammetjes, eenden en koeien. We zijn daar één nachtje gebleven, dat was ook wel weer genoeg, want er was daar verder ook niks te beleven. Wel zijn we daar helemaal tot rust gekomen en hebben we de open haard lekker opgestookt. De volgende bestemming was Cromwell, daar hebben we lunch gehaald bij een kleine bakkerij waarvan de Nederlandse eigenaar veertig jaar terug is geëmigreerd naar Nieuw-Zeeland. Daar kwamen we speciaal om de cromnut te eten, helaas is deze lekkernij hier razend populair en waren ze uitverkocht. Het is een combinatie van een donut en een croissant, vandaar de naam cromnut. We hebben dus noodgedwongen een andere zoete lekkernij uitgekozen. Het smaakte goed! We zijn toen doorgereden naar Wanaka en hebben de beroemde Wanaka Tree bezocht. Verder hebben we wat rondgelopen en langs het meer gewandeld. Hier zagen we heel wat eendenmoeders met hun kuikens zwemmen. Heerlijk om te zien dat het lente wordt. De volgende stop was Queenstown, één van mijn favoriete plaatsjes in Nieuw-Zeeland. Daar hebben we natuurlijk de beroemde Fergburger gegeten, echt genieten! De volgende dag zijn we met een oude stoomboot naar een boerderij gevaren. Daar hebben we herten, schapen en koeien gevoerd. Ik heb ook nog de fles gegeven aan een klein lammetje. Daarna was het tijd voor een heerlijke high tea in de prachtige tuin die volop in bloei stond. Na onze high tea in de zon konden we zien hoe een schaap geschoren werd en hoe ze schapen bijeen drijven met behulp van honden. Het was een leuke dag met volop zon. Die avond hebben we nog een biefstukje gegeten en zijn we terug gegaan naar ons huisje.
Vanuit Queenstown zijn we naar Invercargill gereden, helemaal in het Zuiden van Nieuw-Zeeland. We zijn de volgende dag naar Edendale gegaan om bij Triflor te gaan kijken. Daar hebben we een rondleiding gekregen van een collega van mam. Die was daar om tulpen te selecteren. Het was een interessant en middagvullend programma. Gelukkig waren er nog een paar velden waar de tulpen nog niet gekopt waren, zo hebben we nog wat mooie foto's kunnen maken. We hebben ook gezien waar ze pioenrozen kweken. Dat wist ik helemaal niet, dat ze dat ook deden. Een leerzame middag zo. Hierna zijn we vertrokken richting Dunedin. Hier hebben we Baldwin Street bezocht, de steilste straat ter Wereld. Hier zijn we helemaal naar boven gelopen en dat was nog een hele klim! Halverwege en bovenaan natuurlijk even wat foto's gemaakt. Verder hebben we door Dunedin gelopen en de mooie streetart bewonderd. We zijn ook nog een dagje met de trein gegaan. Dat was een treinrit van vier uur waarbij we door de bergen reden en prachtige uitzichten zagen. We hebben veel rivieren, schapen en wilde berggeiten gezien. Een mooie treinrit en ook gunstig voor ons omdat het een regenachtige dag was. Zo konden we droog vanuit de trein genieten van de prachtige ruige natuur.
Na Dunedin zijn we richting Mount Cook gegaan. Helaas regende het bijna de hele dag. We zijn wel naar Mount Cook gereden en zijn daar toen wat gaan eten in een restaurantje om weer even op te warmen. Vlakbij Mount Cook viel er namelijk natte sneeuw naar beneden en lag de temperatuur net onder nul. We hebben er dus helaas niet kunnen wandelen doordat het weer zo slecht was. We hebben er nog wel het Visitor Centre bezocht, dat was een soort museum over Mount Cook en de omgeving. We zijn terug nog even gestopt bij een zalmkwekerij en hebben daar de vissen gevoerd. Nu weet ik dus ook hoe levende zalm eruit ziet, haha!
Na Mount Cook zijn we aangekomen bij Lake Tekapo, een klein dorpje gelegen aan een prachtig meer met op de achtergrond besneeuwde bergtoppen. Gelukkig was toen de zon weer gaan schijnen en konden we daardoor mooie foto's maken. De tweede bestemming voor die dag was Geraldine, daar hebben we twee nachten in een huisje geslapen. Vanuit Geraldine zijn we nog een dagje naar Timaru gegaan, daar hebben we wat geshopt en gegeten.
Na Geraldine was het alweer tijd voor onze eindbestemming: Christchurch. In Christchurch hebben we vooral de ramptoerist uitgehangen en hebben we de schade van de laatste aardbeving gezien. We zijn bij het Oranje Café bitterballen, frikandellen en patat gaan eten. Een leuke zaak waar je veel Nederlands eten en Nederlandse producten kunt kopen zoals oliebollenmix, zoute haring, drop, zaanse mayo en stroopwafels. Voor mijn familie zat de vakantie in Nieuw-Zeeland er weer op en ik vloog weer terug naar Auckland om daar werk te zoeken. Ik had mijn vlucht naar Auckland op dezelfde dag geboekt, zodat we gewoon samen naar het vliegveld konden gaan. We hebben afscheid genomen en ik had ook wel weer zin om mijn vrienden in Auckland terug te zien. Ik zat weer in hetzelfde hostel als dat ik eerder ook had gezeten. Het was leuk om iedereen weer terug te zien, al was het niet meer hetzelfde als daarvoor. Veel mensen waren inmiddels vertrokken en weer verder gaan reizen waardoor het redelijk rustig was. Gelukkig waren er nog wel wat bekenden gebleven waardoor het voelde als thuiskomen. Het was mijn doel om zo snel mogelijk werk te vinden omdat mijn visum acht weken later al zou verlopen. Ik ben ruim een week na mijn terugkomst begonnen bij een steakrestaurant in Auckland. Het restaurant lag op vijf minuten lopen vanaf mijn hostel, ideaal dus! Ik werkte rond de 45 uur per week. Daar heb ik tot net na Kerst gewerkt met een leuk team. De laatste week dat ik in Auckland woonde ben ik bij Anais ingetrokken, een goede vriendin van mij. Zij huurde een kamer in een appartement iets buiten het centrum. We hebben een hele gezellige week gehad en ik was blij dat ik weg kon uit mijn hostel, omdat bijna al mijn vrienden daar al waren vertrokken was het er nogal saai geworden. Met Eerste Kerstdag zijn we naar het strand geweest en 's avonds naar een huisfeestje waar we samen hebben gegeten en gedronken. Tweede Kerstdag moest ik werken en daarna ben ik met een paar collega's naar het Kerstdiner in haar studentenhuis gegaan, dat was een leuke avond.
Op zaterdag 30 december heb ik de bus naar Napier gepakt om daar Oud en Nieuw te vieren met Maggie en Andrea. Die zijn daar gaan werken nadat we elkaarin mijn hostel in Auckland hebben ontmoet. Ik dacht: ik ben nog niet in Napier geweest en ik wil de jaarwisseling vieren met vrienden. We hebben leuke dagen gehad samen: we hebben gekookt, geproost, gewandeld, gegeten en een prachtige vuurwerkshow gezien! Dinsdagochtend ben ik met de bus naar Wellington vertrokken en daar heb ik Chloe en David nog even gezien. We hebben samen wat gegeten en gedronken. Woensdag 3 januari ben ik naar het vliegveld gegaan om mijn vlucht naar Melbourne te halen. Eindelijk was het tijd voor een nieuw avontuur in een nieuw land! Ik had nog een tussenstop op Auckland van een paar uur, maar daarna vloog ik dan eindelijk door naar Australië!
Dit was het voor nu, ik ben nu alweer bijna een maand terug in Nederland. Ik maak mijn reisblog binnenkort af, want jullie zijn mijn verhalen over Australië, Singapore en Thailand nog tegoed van me.
Fijne Paas iedereen en veel leesplezier!
Groetjes vanuit het frisse kikkerlandje.
Liefs Bianca
Ben je al weer een beetje gewend aan ons Kikkerlandje !
Liefs Anny !